A dog named Happy

23 augustus 2018, een gewone doordeweekse donderdagavond. Ik kwam terug van een ontzettend gezellige fotoshoot met Jerry en scrolde nog wat over Facebook. Daar las ik een berichtje van Caroline, hoe gelukkig ze was. Ze had de uitslagen van de onderzoeken binnen die ze bij haar 10 jaar oude Golden Retriever Happy had laten doen. Happy kampt al jaren met een schildklier aandoening, de laatste dagen ging hij sterk achteruit en ze had zich enorme zorgen gemaakt over zijn gezondheid.

Wij hondenliefhebbers weten precies hoe dat is. Als je hond ouder wordt, als je ziet dat hij slechter gaat lopen, als je in de gaten krijgt dat hij pijn heeft, als zijn ogen niet meer zo sprankelen als voorheen. We willen er niet aan denken, dat hij er straks niet meer is. Die gedachte alleen al snijdt als een mes door je hart.
Dat gevoel had ik ook eventjes toen ik het berichtje van Caroline las. Ik kon me haar geluksgevoel maar al te goed voorstellen.

Ik heb Caroline en Denis leren kennen op een clubdag van de hondenschool waar ik altijd les volg. Caroline en een van haar witte herders deden daar een prachtige doggy-dance op het nummer Mull of Kintyre. Met allebei een schotse sjaal om beweegden ze zich zo mooi en sereen samen. Kippenvel kreeg ik ervan en achter de zoeker van mijn camera vulden mijn ogen zich met een traantje. Ze hadden mijn hart gestolen!
Een jaartje later kreeg kun witte herder Kiomi pups en ging ik een puppenshoot bij hen thuis doen. Geweldig! Ik leerde Caroline en Denis een beetje beter kennen en kwam erachter dat wat ik van hen dacht ook daadwerkelijk klopte, namelijk dat deze mensen een gigantisch hondenhart hebben. Ze hebben een heerlijke roedel van witte herders die ze ook fokken (White Kind of Wonder) en 1 vreemde eend in de bijt, dat is dus de golden retriever Happy.

Ik dacht niet lang na en stuurde Caroline een berichtje met mijn aanbod om een fotoshoot te doen. Als je hond zo oud is dat je rekening gaat houden met afscheid, dat is een heel emotionele periode. Want je weet, het enigste dat je straks nog hebt, dat is de plek die je hond in je hart heeft en herinneringen aan alles wat je samen hebt meegemaakt. Juist dan krijgen foto’s een grotere betekenis. En nu Happy nog happy is, is dat de beste tijd voor een ‘senioren-shoot’.

Een paar dagen had Caroline nodig om het idee te laten bezinken en toen stuurde ze me bericht, ze wilde heel graag deze shoot doen. Niet alleen om Happy op de foto te zetten, maar ook als herinnering aan haar andere Goldens, Toby en Utah, de ouders van Happy.
De afspraak kon gepland worden.

Een fotoshoot met een senior is natuurlijk heel wat anders dan een fotoshoot met een adolescent of volwassen hond. Het tempo ligt wat lager, het gehoor doet het wat minder en de ogen zien ook niet meer alles scherp. Aandacht vragen met geluidjes heeft dan ook weinig zin. Grote gebaren en lekker ruikende snacks zijn het devies. En geduld… heel veel geduld.
Zeker met zo’n heerlijk eigenwijze hond als Happy. Hij gaf heel duidelijk aan wat hij wel en niet wilde. Echt de wijsheid van een heer met levenservaring.

Dus in een rustig tempo en met veel pauzes maken we een ontspannen wandeling, waarbij ik af en toe met mijn camera ‘kiekjes’ maak.

Als de zon onder gaat en ons trakteert op een prachtige lucht, tilt Denis Happy de trap op, waar ik de speciale band tussen een hond en mens vastleg in een silhouet. Woorden zijn niet nodig bij dit veelzeggende beeld.

Lieve Caroline, Denis en Happy. Ik ben zo blij dat ik dit met jullie heb kunnen doen!
Het leven is een aaneenschakeling van momenten en deze wandeling samen was een wonderlijk moment dat ons nog lange tijd zal heugen ❤️

Please follow and like us