Vandaag was het tijd voor een super leuke opdracht. Anke, van SBT Kennel Little Engine’s, vroeg me om een reportage te maken van het mantrailen dat ze doet met haar honden Berp en Vaos. Anke is samen met haar honden een fervente fan van mantrailen. Ze is zelfs zo enthousiast, dat ze momenteel bezig is met de opleiding tot mantrail instructeur.
Mantrailen
De passie van mantrailen is overigens iets dat Anke en ik met mekaar gemeen hebben. Ook ikzelf volg al jaren mantraillessen met mijn honden. Ik heb er eerder al eens een blog over geschreven (mantrailen) en ook al vaker gefotografeerd tijdens mantraillessen (buildingsearch en de mantrailchallenges). Dus toen Anke me vroeg voor deze reportage was ik dan ook meteen razend enthousiast.
Om zoveel mogelijk zelf de regie in handen te houden voor deze shoot, stelde ik voor om deze keer niet tijdens een les te fotograferen, maar zelf alles in scene te zetten.
Ik regelde twee ervaren spoorlopers en ging op zoek naar een geschikte locatie, waar we binnen de bebouwde kom en in het bos sporen konden leggen.
Op Google Earth en in Google Maps tekende ik twee sporen uit en legde ze aan Anke voor om te checken of dit oké sporen waren voor Berp. Bij het bepalen van de sporen hield ik rekening met afstand en beslissingsmomenten, maar vanwege de shoot, hield ik vooral ook rekening met de hoeken en posities van waaruit ik zou kunnen fotograferen. En een dag van te voren liep ik met mijn eigen Chica beide sporen in real life om een goed beeld te krijgen van de sporen en alle mogelijkheden.
Het klopt, een goede voorbereiding is het halve werk, dus ik hoefde me tijdens de shoot verder nergens meer zorgen over te maken en hoefde nergens meer over na te denken.
Om 9.00u die ochtend troffen we ons op de afgesproken plek. Anke met Berp en Vaos, en de ervaren spoorlopers Kayleigh en Joelle.
Met hulp van de mantrail-app kon ik de twee sporen delen met Anke en de twee spoorlopers, zodat ook zij precies wisten waar ze naartoe moesten gaan. Ook legde ik ze uit van waar ik zou gaan fotograferen. Goede en duidelijke communicatie is erg belangrijk, zodat er geen misverstanden ontstaan. Wat ook scheelt is dat ik vaker gewerkt heb met Anke, Kayleigh en Joelle en dat ze alledrie ervaren mantrailers zijn. Je hebt dan vaak al genoeg aan een half woord.
Voor deze shoot gebruikte ik overigens mijn actie lens, de ‘snelle’ 70-200mm. Want een snelle lens heb je zeker nodig bij een hond als Berp. Berp gaat namelijk als een kanonskogel als ze op het spoor zit.
De spoorlopers gingen op pad en toen ze eenmaal op hun plek zaten kregen we een seintje, tijd voor actie!
Een paar uurtjes later zit de shoot er weer op. De honden liggen moe en voldaan in hun bench en wij kletsen gezellig nog even wat na. We verheugen ons alweer op een volgend mantrail avontuur.
Anke doet mantrailen bij Hondenschool de Vagebond waar je haar binnenkort vast kunt tegenkomen als instructeur
Neem zeker ook eens een kijkje op haar instagram pagina om mee te genieten met de avonturen van Vaös en Berp.
Heb je naar aanleiding van dit artikel vragen over mantrailen of is je interesse gewekt? Neem dan gerust contact op met mij, wellicht kan ik je verder op weg helpen. Mantrailen is een super leuke activiteit om samen met je hond te doen!
